| ชื่อพระเครื่อง | ** วัดใจเคาะเดียว เบี้ยแก้หลวงปู่รอด ถักเชือกแดง วัดนายโรง บางกอกน้อย กรุงเทพ ฯ ** |
| รายละเอียด | เครื่องรางของขลังที่เป็นประเภทเบี้ยแก้นี้ เบี้ยแก้ของหลวงปู่รอด วัดนายโรง ถือว่าเป็นเบี้ยแก้ที่หายากและก็เก่าแก่มากอันหนึ่งและเป็นหนึ่งในห้าเบญจภาคีเครื่องรางสุดยอดเครื่องรางมหานิยม กันเสนียตจัญไร ดับอาถรรพณ์คุณไสย อีกชี้นหนึ่ง ที่ผู้คนใฝ่หา มาเป็นของตนเอง ตามคำกลอนโบราณกาลที่เคยกล่าวไว้ว่า "หมากดีที่วัดหนัง ถ้าเบี้ยขลังวัดนายโรง(อานุภาพขลังเบี้ยเพิ่ม,บุญ) ไม้ครูคู่วัดอินทร์ ส่วนมีดบินวัดหนองโพธิ์ พิสมรวัดพวงมาลัย ครั่งเหลือร้ายวัดโตนดหลวง ราหูคู่วัดศรีษะทอง เเหวนอักขระต้องวัดหนองบัว ลูกเเร่ที่วัดบางไผ่ ฤทธิ์เหลือร้ายหาใดปาน ทุกสิ่งล้วนเป็นมงคล ทั่วทุกคนควรค้นหา ติดกายยามญาตตรา ภัยมิกล้ามาเเพ้วพาน" เครื่องรางที่กล่าวมาทั้งหมด เป็นของโบราณที่หาดูได้ยาก ควรค่าแก่การเก็บสะสม ปัจุบันก็หาดูได้ยาก ถ้าจะกล่าวถึง เบี้ยแก้ที่ ผู้คนยอมรับยกให้เป็นเบอร์หนึงก็คง หนีไม่พ้น เบี้ยแก้ ของหลวงปู่รอด วัดนายโรง หลวงปู่รอดท่านมีลูกศิษย์ลูกหามากมาย ในสมัยนั้นใครๆ ต่างก็ไปกราบขอเบี้ยแก้ของท่านกันไม่ขาดสาย เนื่องจากพุทธคุณของเบี้ยแก้ของหลวงปู่นั้นมีประสบการณ์ต่างๆ มากมายครับ
ตามประวัติหลวงปู่รอดท่านเป็นชาวบ้านบางพรหม อำเภอตลิ่งชัน อุปสมบทที่วัดเงิน (วัดรัชฎาธิษฐาน) ในคลองบางพรหม ซึ่งเป็นสำนักวิปัสสนาที่มีชื่อลือเลื่องมากในสมัยนั้น ต่อมาย้ายมาจำพรรษาที่วัดนายโรงจนได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาสองค์ที่สองของวัดนายโรง ด้วยความที่ท่านมีความเชี่ยวชาญด้านวิปัสสนาธุระชั้นสูง อีกทั้งด้านพุทธาคมและเวทวิทยาคม ท่านจึงเป็นเถราจารย์ที่มีความสำคัญองค์หนึ่งในย่านคลองบางกอกน้อย และท่านก็ยังเป็นพระคณาจารย์ร่วมสมัยกับท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) และหลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง หลวงปู่รอดท่านเป็นผู้สร้างและให้กำเนิดตำนานเบี้ยแก้ที่มีชื่อเสียงโด่งดังและนับว่าเป็นเลิศตั้งแต่อดีตมาจนถึงปัจจุบัน
กล่าวกันว่า ท่านได้ร่ำเรียนวิชาการทำเบี้ยแก้มาจากหลวงปู่แขก ที่ธุดงค์มาจากทางภาคใต้ และมาจำพรรษาที่วัดบางบำหรุ
ซึ่งสันนิษฐานกันว่า เบี้ยแก้ของของหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว ก็น่าจะเรียนมาจากสำนักเดียวกันนี้ เพราะมีวิธีการสร้างเป็นแบบอย่างเดียวกัน กล่าวคือ
1.ใช้เบี้ยที่มีฟันครบ 32 ซี่
2.ใช้ปรอทที่มีน้ำหนักตั้งแต่หนึ่งบาทขึ้นไปมาลงบรรจุในเบี้ย
3.ใช้รังชันโรงที่อยู่ใต้ดิน มาอุดที่ปากเบี้ย เมื่อทำการบรรจุปรอทเสร็จสิ้นแล้ว
4.ใช้ตะกั่วตีเป็นแผ่นเรียบ แล้วมาจารลงอักขระ หรือยันต์ เช่นพระเจ้า 16 พระองค์ ยันต์ตรีนิสิงเห หรือถ้าเป็นสายของหลวงปู่บุญ ก็จะมียันต์พระเจ้าห้าพระองค์ ยันต์เฑาะว์ ตลอดจนมีอักขระขอมเช่น มะ อะ อุ เป็นต้น และใช้ตะกั่วที่มีการลงจารแล้วนั้น นำมาหุ้มที่ตัวเบี้ยอีกชั้น โดยตีรีดแผ่นตะกั่วจนเข้ารูปกับตัวเบี้ย แต่ในบางตัวที่พบกัน อาจใช้ผ้าหุ้มและเขียนยันต์กำกับไว้ก็มี
ลักษณะเบี้ยแก้ของหลวงปู่รอด ส่วนมากจะใช้เชือกถักพันตัวเบี้ย โดยใช้เชือกถักเป็นห่วงอยู่ในตัว แต่ถ้าเป็นสายหลวงปู่บุญโดยมากจะใช้ทองแดงหุ้มรัดทำเป็นห่วง และเบี้ยแก้ของหลวงปู่รอดในบางตัว อาจมีห่วงถึงสองห่วงก็มี โดยอาจมีเปิดหลังเบี้ยไว้ หรือไม่ก็ถักหุ้มคลุมเบี้ยไว้ทั้งหมด ส่วนลายถักนั้นไม่แน่ชัด อาจมีได้ในหลายๆลักษณะ แต่ที่นำมาลงนี้เป็นลายถักแบบจระเข้ขบฟัน |
| ราคาเปิดประมูล | 950 บาท |
| ราคาปัจจุบัน | 1,000 บาท (!!! ปิดประมูลแล้ว !!!) |
| เพิ่มขึ้นครั้งละ | 50 บาท |
| วันเปิดประมูล | - 04 ส.ค. 2560 - 09:57:22 น. |
| วันปิดประมูล | - 05 ส.ค. 2560 - 14:57:09 น. (ปิดประมูลแล้ว) |
| ผู้ตั้งประมูล | Peak_Thachang (528)    
|
