| รายละเอียด | พระกรุวัดเงินคลองเตย พิมพ์ซุ้มกอฐานเตี้ย เป็นพระเครื่องที่ทรงพุทธคุณและได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายสำหรับ แต่สำหรับประวัติพระกรุวัดเงินคลองเตย วัดเงิน ซึ่งเป็นสถานที่ค้นพบนั้น ณ ปัจจุบันไม่ปรากฏให้เห็นกันแล้ว เนื่องจากกลายเป็นที่ตั้งของ การท่าเรือแห่งประเทศไทย ไปแล้ว เรียกได้ว่าถ้าไม่ใช่ผู้เฒ่าผู้แก่คงจะไม่ทราบมาก่อนว่า ณ บริเวณท่าเรือคลองเตยเคยเป็นที่ตั้งของวัดมาก่อน และน้อยคนนักที่จะทราบถึงความเป็นมา ในอดีตบริเวณการท่าเรือแห่งประเทศไทย หรือท่าเรือคลองเตย เคยเป็นที่ตั้งของวัดสำคัญๆ ถึง 3 วัด คือ1.วัดหน้าพระธาตุ วัดเก่าแก่ซึ่งสร้างมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา ในวัดมีพระเจดีย์องค์ใหญ่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ 2.วัดเงิน หรือวัดหิรัญสีวลี สร้างในสมัยรัตนโกสินทร์ โดยชาวรามัญ ชื่อนายมะซอน และภรรยา และ 3.วัดทองล่าง หรือวัดโพธิ์ทอง สร้างหลังวัดเงินประมาณ 75-80 ปี โดยนายทองและพระภิกษุรามัญ ต่อมาในปี พ.ศ.2480 ทางรัฐบาลต้องการที่ดินบริเวณดังกล่าวเพื่อสร้างท่าเรือกรุงเทพฯ เนื่องจากเป็นบริเวณที่อยู่ติดแม่น้ำเจ้าพระยาและมีร่องน้ำลึก จึงต้องเวนคืนที่ดินของวัดทั้ง 3 วัด หลังจากนั้นวัดหน้าพระธาตุและวัดทองล่างย้ายไปสร้างใหม่ที่ตำบลบ้านกล้วย และยุบรวมเป็นวัดเดียวกัน ชื่อว่า วัดธาตุทอง ปัจจุบันอยู่ตรงเอกมัย เยื้องสถานีขนส่งเอกมัย (สายตะวันออก) ส่วนวัดเงินไม่มีประวัติการโยกย้าย สำหรับการค้นพบ พระกรุวัดเงิน นั้นหลังจากมีการเวนคืนที่ดินแล้ว จึงรื้อถอนสิ่งก่อสร้างต่างๆ ในวัดทั้งสาม พอเข้ารื้อถอนที่วัดเงินปรากฏว่าพบ พระเนื้อผง บรรจุอยู่ในพระเจดีย์หลายๆองค์ และมีมากมายหลายแบบหลายพิมพ์ทรง อาทิ พระกรุวัดเงินคลองเตย พิมพ์สังกัจจายน์ไม่มีหู, พระกรุวัดเงินคลองเตย พิมพ์วัดตะไกร, พิมพ์ป่าเลไลยก์, พิมพ์พระคง, พิมพ์พระสังกัจจายน์มีหู-ไม่มีหู, พิมพ์พระประธาน, พิมพ์เล็บมือสมาธิ-มารวิชัย, พิมพ์หน้าฤๅษี และ พิมพ์ซุ้มกอฐานสูง-ฐานเตี้ย พระปิดตากรุวัดเงินคลองเตย ฯลฯ จึงเรียกขานกันว่า พระกรุวัดเงิน คลองเตย แรกเริ่มเดิมที พระกรุวัดเงิน คลองเตย ที่ค้นพบมีสนนราคาเช่าซื้อถูกเอามากๆ เรียกว่าซื้อกันทีละปี๊บทีละกำเลยทีเดียว จนมาถึงช่วง สงครามอินโดจีนและสงครามโลกครั้งที่ 2 ในยามศึกสงครามผู้คนก็ต่างอาศัยพระเครื่องและวัตถุมงคลต่างๆ เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจและสร้างขวัญกำลังใจ ปรากฏว่าผู้ที่แขวนหรือสักการะ พระกรุวัดเงิน คลองเตย ไม่ว่าจะเป็นพิมพ์ทรงใดก็ได้ประจักษ์ในพุทธคุณเป็นที่ปรากฏทั้งสิ้น ความนิยมสะสมจึงกว้างขวางขึ้น สนนราคากระเถิบสูงขึ้นมาจน ณ ปัจจุบันบางพิมพ์ถึงหลักหมื่น และหลายๆ หมื่นก็มี โดยเฉพาะพิมพ์ที่สมบูรณ์และพิมพ์ที่ค่อนข้างหายาก จากการพิจารณาเนื้อหามวลสารแล้วสันนิษฐานว่าน่าจะเป็นพระที่สร้างขึ้นในราวสมัยรัชกาลที่ 4 หรือรัชกาลที่ 5 นอกจากนี้ ยังสามารถแบ่งออกเป็น 2 ลักษณะ คือ พระเนื้อแกร่งและพระเนื้อแก่ปูน พระเนื้อแกร่ง พระกรุ จะมีเนื้อมวล สารที่ภาษาวงการพระเรียก เนื้อจัด พิจารณาได้ง่าย มีความแกร่งแน่นและมีความหนึกนุ่ม ผิวขององค์พระจะคล้ายกันมากกับผิวของพระสมเด็จวัดบางขุนพรหมกรุเก่า สังเกตที่ผิวขององค์พระจะปรากฏรอยลานตัวหนอนซึ่งมีขนาดใหญ่-เล็กสลับกัน ส่วน พระเนื้อแก่ปูน เนื้อในขององค์พระจะค่อนข้างขาวจัด การเกาะตัวของเนื้อมวลสารไม่แน่นเหมือนแบบแรกเนื่องจากมีตัวประสานน้อย ลักษณะเนื้อขององค์พระจะร่วนและแห้ง น้ำหนักเบา หลุดร่อนได้ง่าย จึงต้องใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษในการจับต้องหรือสัมผัส และเนื่องจากเป็นพระที่ถูกบรรจุในกรุพระเจดีย์ จึงเป็นพระที่จะมีคราบกรุเกาะตามพื้นผิวขององค์พระ คราบกรุขององค์พระที่อยู่ตอนบนจะมีลักษณะคล้าย ฟองเต้าหู้ สีเหลืองอมน้ำตาลจับอยู่บนผิว บางองค์มากทั่วทั้งองค์พระ บางองค์จับเป็นบางส่วน และฟองเต้าหู้บางจุดจะปะทุฟูตัว ส่วนองค์พระที่อยู่ใต้ๆ ลงไปจะมีคราบกรุจับน้อยมากบางองค์แทบไม่มีเลย |
(